Sterilitet žene uzrok je bračne neplodnosti u oko 40% slučajeva. Treba imati u vidu da na nemogućnost rađanja kod žena značajno utiču godine. Mogućnost steriliteta (infertiliteta) kod žena između 35-44 godine života je duplo veća u odnosu na žene između 30-35 godine.
Postavljanje dijagnoze je prvi korak u lečenju steriliteta. Ukoliko se dijagnostika ne uradi kompletno, kompromituju se svi naredni postupci u lečenju.
Dijagnostika neplodnosti kod žene podrazumeva specifične dijagnostičke metode za ovu oblast, i to:
- ultrazvučni pregled
- histerosalpingogram
- histerosalpingosonografija
- histeroskopija
- laparoskopija
Sve ove dijagnostičke metode se primenjuju već dugo u dijagnostici steriliteta tako da je nepotrebno objašnjavati osnovne tehnike i primene.
POSTKOITALNI TEST – ispitivanje vitalnosti i pokretljivosti spermatozoida u cervikalnoj sluzi žene odnosno njihove sposobnosti da prežive i probiju se kroz sluz grlića i uđu u šupljinu materice.
FOLIKULOMETRIJA – ultrazvučno praćenje rasta, sazrevanja i pucanja folikula (ovulacije) kao i karakteristika sluzokože materice (morfologija i debljina endometrijuma).
BIOPSIJA ENDOMETRIJUMA sa patohistološkim i mikrobiološkim pregledom.
ISPITIVANJE PROHODNOSTI JAJOVODA (SHSG) – ultrazvučno ispitivanje prohodnosti jajovoda kao i morfologije cervikalnog kanala i šupljine materice.
HISTEROSKOPIJA – endoskopska metoda koja omogućava direktnu vizeulizaciju i ispitivanje cervikalnog kanala i šupljine materice.
LAPAROSKOPIJA – endoskopska metoda koja omogućava vizuelizaciju i neposredan uvid morfologije unutrašnjih genitalnih organa i male karlice.
